no dobra, jutro minęło, ale jeszcze chwilę potrzymam Was w niecierpliwości
Jakiś czas temu mocno szukałem informacji na temat środków do impregnacji drewna z kontaktem z żywnością, i choć szukałem info o środkach to znalazłem też informacje o samym drewnie i jakie gatunki nadają się do tego. Okazuje się że w różnych częściach świata wykorzystuje się różne gatunki. To logiczne że w różnych miejscach wybiera się surowce występujące lokalnie. Ale okazuje się też że, gatunek który wykorzystuje się w jednym kraju i spełnia on wszystkie wymogi do tego że może być wykorzystywany w przemyśle spożywczym i mieć kontakt z żywnością, w innym kraju ma kilka argumentów przeciw temu. Co kraj to obyczaj i inne wymogi, atesty i widzimisie mają.
Amerykańskie atesty, europejskie, azjatyckie niby podobne ale jednak każdy czymś się różni, ale wszystkie były zgodne że jeden gatunek jest całkowicie bezpieczny, nie zawiera żadnych nie pożądanych garbników, żywic, soków, zapachów, ma odpowiednią twardość, strukturę itp. nie reaguję ze substancjami stosowanymi w spożywcę. Tu już wiecie że dębina i drewno iglaste to nie jest. Tomek wskazał topole, ale nie o niej mowa. Ale warto wyjaśnić dlaczego to ona mu przyszła na pierwszą myśl, choć to tylko moje zdanie i przypuszczenie dlaczego tak wskazał.
Młodzi stolarze, hobbiści i pasjonaci, drewno które wykorzystuje się w kontakcie z żywnością głównie kojarzą z filmów, blogów i zdjęć z Internetów,. Dla nich deska do krojenia kojarzy się dębiną, orzechem, gatunkami egzotycznymi, te gatunki są ładne, kolorowe i deski z nich wyglądają pięknie. Taki właśnie jest Internet i ludzie. W Internecie jest ogrom wiedzy, ale my wyłapujemy to co wpadnie nam w oko, szybciej wśród tysiąca zdjęć zauważymy barwną i piękną deskę z egzotyków, wykonaną ze wzorem 3D niż zwykłą jednolitą deskę z topoli, choć topola lepiej się do tego nadaje niż większość egzotyków. Kiedyś z Topoli wykonywało się właśnie deski do krojenia, stolnice, przybory kuchenne, misy, pojemniki, zapałki, zabawki dla dzieci, łubianki czyli skrzyneczki na owoce. Nie były pięknie wybarwione, kilkukolorowe, nie miały ciekawego usłojenia, ale miały właściwości które były atutem. Drewno Topoli zawsze było z tych tańszych, nie zawierało żywic, łatwo się obrabiało, przez swoją małą gęstość jest drewnem bardzo lekkim, więc nawet duża stolnica z Topoli nie była wielkim ciężarem dla kobiet w kuchni, a co za tym idzie jest również miękkie i nie tępi noży. Bardzo często zanim wyparła je stal nierdzewna było używane na blaty stołów do wyrabiania chleba w w piekarniach. Jako kolejna ciekawostka dodam że z węgla drzewnego pozyskiwanego z Topoli, o czym już zupełnie mało osób wie, również był wytwarzany proch strzelniczy. Ale to nie Topola jest tym gatunkiem co spełnia wszystkie wymogi w kontakcie z żywnością
Jedna osoba zgadła, odpowiedź jest w waszych wpisach powyżej
Dziś chyba faktycznie najwięcej z tego gatunku spotyka się rzeczy do kuchni, we wszystkich marketach widuje deski do krojenia, łopatki i łyżki drewniane. Wystarczy pójść w markecie na dział z rzeczami do kuchni i na bank znajdzie się kilka desek z tego właśnie gatunku, ale przemysł spożywczy to nie tylko deska do krojenia czy łopatka drewniana. To również wielki przemysł i zakłady produkujące żywność. Drewno również jest używane jako części maszyn, zbiorniki, blaty robocze. Nawet tworzywa sztuczne czy stal w tym przemyśle może mieć wpływ na późniejszy smak produktu, stal potrafi skwasić niektóre produkty w przeciwieństwie do drewna. Gatunek do którego zmierzam ma dużą gęstość, jest dość ciężkie i twarde ............
Kuwa ale mnie poniosło
a wystarczyło napisać że
@D@rek wygrał i chodzi o buk
