Witam
Dzisiej kolejne z drewno z cyklu "Drewna inne niż powszechnie znane" - Figa.
Drewno to jest w Polsce bardzo mało znane i też bardzo rzadko używane. Figa
Figowiec Pospolity jako drzewo , już w tej chwili występujące w Europie na jej południu i południowym-zachodzie ,kiedyś było drzewem charakterystycznym dla południowych krajów śródziemnomorskich, jest rzadko źródłem drewna. Fakt ten wynika z pewnej kulturowej ochrony tych drzew. Ich się poprostu nie wycina. W czasach biblijnych prawo karało śmiercią tego kto wyciął żywe drzewo figowe.
Drewno dostępne pochodzi w zasadzie z drzew podlegających pielęgnacji lub uszkodzonych usuwanych po zdarzeniach pogodowych.
Pień pokazany poniżej pochodzi z ogrodu mojego Syna wycięty z połamanego przez ubiegłoroczną wichurę figowca .
To co zostało przedstawia się w tej chwili następująco
Jest nadzieja ,że drewno odżyje , wzkazują na to całkiem pozaźne już "dziki"
Samo drewno figowca nie należy raczej do atrakcyjnych. Bardzo źle schnie , łatwo głęboko peka i pokrywa się w początkowej fazie schnięcia pleśnią. Nie wiem jak jest z drewnem z drzew rosnących w klimacie śródziemnomorskim , mój pień w momecie kiedy go dostałem był bardzo wilgotny. Korę można było bez większego trudu obedrzeć rękoma. Dodatkowo na pniu pozostaje coś w rodzaju kolców dość kłopotliwych w kontakcie.
Jeśli chodzi o drewno już obrobione to świeżo po przecięciu ma ono kolor żółto-oliwkowy zmieniający się z czasem w słomkowy. W czasie obróbki drewno wydziela charakterystyczny mdły słodko-mleczny zapach. Jego źródłem jest sok mleczny zawierający też lateks a zgromadzony w kieszonkach widocznych w przekroju jako drobne brązowe kropki. Kieszonki po odparowaniu soku przestają być widoczne a przekrój drewna przyjmuje słomkowy kolor.
Widoczne na zdjęciu brązowe przebarwienia to wady drewna.
Drewno jest niezbyt twarde w miarę zwarte i dość łatwo obrabia się dłutem , przy wierceniu trochę się strzępi.
Internety podają ,że drewno nadaję się raczej do toczenia i to by była w/g mnie racja.