Kiedyś wpadła mi w ręce piątka (i pół) Stanley'a. Ostatnio przysposobiłem do pracy nowożytną czwórkę ..... teraz przyszedł czas na starszy i większy model. Z racji, że rozsądne strugi w tym rozmiarze trochę kosztują to postanowiłem temu okazać trochę miłości, żeby wyglądał trochę lepiej niż obecnie. Stąd też moje pytania:

1. Czarny mat czy połysk (skłaniam się ku matowi)
2. Jaką farbę użyć, czy stosować podkład. Widziałem też że ktoś użył farby, którą trzeba było wygrzać w piekarniku.

Może ktoś już przez to przechodził i może coś doradzić, żeby farba nie zaczęła od razu odpryskiwać.

3. Czy ktoś po zdjęciu rozpoznaje z jakich lat może być ten model ?

4. Czy opłaca się sklejać i ratować tą rączkę, czy lepiej wystrugać coś nowego z buczynki ?

Witam
Ja swój malowałem zwykłym lakierem do metalu ( w spray'u ) . Zmieniałem kolor z "szarych rzygowin" macallisterowskich na "blue marine" . Po czterech latach nie ma żadnych odprysków. Wystarczy dobrze odtłuścić , np denaturatem.
Co do rączki to raczej doradzam zrobić nową , stara w najmniej odpowiednim momencie zawiedzie.

Stopa bardzo ładnie się świeci - szacun , bo wiem ile to wysiłku kosztuje !
Łukasz dobrze radzi , pochwyt można skutecznie skleić i zawsze to bliżej oryginału.
A tak nawiasem pisząc , to piątka z połówką jest naprawdę świetnym strugiem , jeśli chodzi o rozmiar i uniwersalność .

Dodatkowo powinien się wyśmienicie sprawdzić do wspornicy (shooting board), bo jest całkiem ciężki i prawe skrzydełko w stosunku do stopy zachowuje dokładnie kąt 90 stopni

No i weź sobie jeszcze wcześniej poćwicz z 5-cio kilogramowym hantlem. 

Oryginalny nóż i odchylak wyglądają całkiem chyba dobrze. Odpowiednio przygotowane powinny dawać radę. Nie wymieniam noży w moich strugach na jakieś zdecydowanie lepsze (typu Hock albo Veritas) bo to kosztowna sprawa. Jedyny wyjątek stanowi mój Record No7. Kupiłem raz i nie wiem czy znów bym tyle zainwestował w stary i bądź co bądź, mało unikatowy strug. W niedalekiej przyszłości (nawet bardzo niedalekiej) będę doposażał warsztat w większą ilość nowych strugów. Dam znać jak się będą sprawowały noże np w Juumach ;-) Na miejscu założyciela wątku pozostał bym przy oryginalnych częściach i zainwestował jedynie w czas spędzony przy "naprawie". To i tak spora inwestycja. No chyba, że chcesz nam zapewnić rozrywkę albo zaspokoić swoją ciekawość i poszaleć z jakimś usprawnieniem.

Ja u siebie wymieniłem właśnie biorąc pod uwagę jeden z powodów, o których piszesz - ostrzenie. Grubsze ostrze daje większą powierzchnię fazy, a to daje lepsze poparcie i w konsekwencji - łatwiejsze ostrzenie

Cześć.
Pozwólcie, że wtrącę moje pięć groszy na temat grubszych noży.
Tutaj trzeba dobrze sprawdzić, czy grubszy nóż pozwoli nadal prawidłowo działać dzwigni wysuwania noża. Ta dzwignia przechodzi przez szczelinę w nożu i musi wejść w prostokątny otwów w odchylaku. Przy grubszym nożu powiększa się luz dzwigni w odchylaku, a w ekstremalnym wypadku wysuwanie noża w ogóle nie będzie działało.

Z uwagi na technologię wykonania całego zespołu - skrzydełka+języczek - odlew i materiał - żeliwo, napawanie może być skomplikowaną operacją bez żadnej gwarancji poprawnego działania. Trzeba pamiętać o siłach jakie działają na języczek - nóż jest przesuwany przy zapiętym docisku.
Oryginalny mechanizm ze strugów z drugiej połowy XX wieku przestaje działać przy nożu grubszym niż 2,7 mm a zdarza się ,że minimalnie wystaje ponad nóż 2 mm - w rzeczywistości te noże mają 1,9 mm. Oczywiście ta uwaga nie dotyczy strugów fabrycznie przygotowanych do noży 3 mm, strugów typu Lie-Nielsen czy jakiś tam Veritas, albo Clifton.