Mamy dziś z Marzeną bardzo dziwny dzień, bo oboje chodzimy z wypiekami i, choć jesteśmy sami, to nie bardzo wiemy co powiedzieć. Mnie do tego jest głupio, że zagarnąłem/zagarnęliśmy wątek. Ale żeby było jasne: każdy z Was wprawił nas dzisiaj w zaklopotanie i sprawił ogromną przyjemność. 🙂 Wszyscy fantastycznie zareagowaliście. Cieszę się, że mogliśmy się z Wami podzielić Marzenki twórczością i że tak Wam się spodobało.

Kocham to forum i jestem wdzięczny siłom wszechświata, że trafiłem między Was, Korniki. Bez kitu, wzruszyłem się.

No i super!   
Szlaki przetarte. Z niecierpliwością czekam na łikend, na założenie wątku warsztatowego, choćby miało w nim być tylko "Hej. To mój wątek wątek warsztatowy. Będę tu coś wrzucał."


P.S.
Insta Marzenki znam dzięki Tobie i tak mi się podoba, że aż założyłem sobie swojego Instagrama. I... nagle mnie olśniło, że może mi się przydać do wrzucania zdjęć swoich projektów. 

Mówisz i masz

Podziękował, dobry człowieku.

może mi się przydać do wrzucania zdjęć swoich projektów. 

Dokładnie. To jest fantastyczne miejsce na takie rzeczy. Oczywiście w komentarzach też pojawiają się frustraci, ale gdzie ich nie ma? Chyba na Kornikowie. Podejrzewam, że chwilę po moim wątku warsztatowym zacznę coś wrzucać na mojego "drewnianego" Insta - majorminorwoodworking. Kilku Korników już obserwuję, więc mogą kojarzyć.

@jpyt - opis w punkt. Lepiej bym tego nie ujął.

Marzenka robi niesamowitą robotę, ale biedna w ogóle w siebie nie wierzy. Pracujemy nad nią, żeby nabrała trochę spokoju, bo te nerwy zabierają jej masę radości z tworzenia. A przecież sami widzicie, że robi dziewczyna robotę. Przed chwilę robiliśmy małą przeróbkę w kuchni - nowa obudowa okapu i lampa. W tej chwili szykuje materiał na Insta.

Co za paradoks, że Marzena ma na Kornikowie swój wątek przede mną. Taka ze mnie oferma. Wczoraj zacząłem trochę przestawiać graty w norze, żeby jakoś to wyglądało na zdjęciach. Taki byłem dumny, że jest już nieźle, aż przyjechała moje przyjaciółka, weszła i powiedziała: "Fajny macie tu p....lniczek". Załamka.

A swoją drogą głupio usłyszeć taki komentarz po porządkach...

Eee, nieee, to moja serdeczna, najlepsza przyjaciolka, nazywamy się siostrą i bratem. Znamy się od szkoły średniej i zawsze sobie prawimy takie czułości. Zresztą ona też jest drewniana i jej brzydsza połowa też.

Wszystko elegancko i pokazałem żonie, żeby se popatrzyła jak inni maja, a my nie będziemy mieć ...

Ja generalnie z Insta, Facebooka, Pinteresta to korzystam, żeby filmiki DIY i inne stolarskie pooglądać. Jakoś youtube mnie wku**ia .

Obejrzałem tylko przez chwilę .... bo nie mogłem dłużej patrzeć jak można mieć pięknie w chałupie ... jeśli te wnętrza są jej pomysłu to SZACUN !!! normalnie jak wycięte z żurnala ... kurna takie "moje" ...

Po długich i jałowych poszukiwaniach, gdy już traciłem nadzieję i myślałem, że spędzę resztę moich dni jako samotny żagiel na tym łez padole... Znalazłem Ją. I zrobiło się ciekawie. Dajemy radę, księżniczka i ogr, zupełnie różni, a tacy sami. Mimo różnych perypetii, górek i dołków, trwamy u swego boku i, o dziwo, jesteśmy szczęśliwi. A to najważniejsze. Ale masz rację. Ten uśmiech... Ten błysk w oku...

Macie osła?? Jak nie to musisz dokupić