Widuję ludzi na ulicy w masce, jak zipią na rowerze, w samochodzie, chociaż jadą sami. Coś się ludziom poprzestawiało ewidentnie. Buchają jak parowozy, okulary zaparowane. Jakaś baba wlecze wózek za sobą z zakupami na chodniku, w promieniu 0.5 km^2 nikogo więcej, ledwo idzie, ale maska naciągnięta prawie na same oczy. Pamiętam ten obrazek z poprzedniej wiosny bodaj, kiedy zaczęło dogrzewać. Maskę w sklepie, na poczcie, czy w jakimś nierządzie też założę, dla trybu zgodności, byle nie na nos, bo przez niego oddycham przecież. Nad ludźmi trzymać bata cały czas nie trzeba, sami się wybatożą przy odpowiedniej sugestii, która kiełkuje po mału w podświadomości, chociaż człowiek świadomie ją odrzuca, bo wydaje się z początku śmieszna.