Krótkie wyjaśnienie do  pkt. 1  Materiały bezpośrednie

        MATERIAŁY BEZPOŚREDNIE

 Koszty materiałowe obejmują materiały przewidziane do  wykonania wyrobów , które można rozliczyć  na jednostkę wyrobu gotowego.
    Zalicza  się  do nich :
- surowce
-zakupione  przez  wykonawcę półfabrykaty i gotowe  części
-różnego  rodzaju  dodatki bezpośrednie
-materiały  pomocnicze nie  wchodzące  w skład danego  wyrobu , lecz niezbędne do jego wyprodukowania  (  np. paliwo używane
       przy procesie wytopu lub obróbki technicznej , środki konserwujące
-opakowania bezpośrednie niezbędne do sprzedaży np .butelki ,puszki , torby,itp.
- inne pozostałe materiały wchodzące  w wyrób ,których z przyczyn technicznych nie można odnieść ściśle do kosztów ,oraz
       półfabrykaty własnej produkcji wg. rzeczywistego kosztu wytworzenia .

Zużyte materiały bezpośrednie wycenia  się według rzeczywistych  cen  zakupu .Jeżeli pochodzą one  z różnych źródeł dostawy ,wówczas  można wyceniać  wg. średniej  ceny z ubiegłego okresu.
Wykazana w kalkulacji ilość materiału powinna odpowiadać normą  zużycia technologicznego  przy uwzględnieniu strat i odpadów produkcyjnych.

c.d.n
-

  Wyjaśnienie  do pk. 2


                 
              ROBOCIZNA    BEZPOŚREDNIA


  Obejmuje ona wynagrodzenie pracowników przy produkcji  wyrobu i oraz równowartość za czas pracy  właściciela w procesie produkcyjnym.

  Do wyliczenia  kosztu robocizny bezpośredniej  należy czas ( czasową  normę warsztatową )  przemnożyć  przez   stawkę  roboczogodziny
   Stawki roboczogodziny powinny wynikać z listy płac i mogą być podwyższone o np. dodatki  stażowe ,dodatki za  godziny   nadliczbowe , warunki  szkodliwe ,premie ,oraz  o stawkę podatku od  wynagrodzeń.
Ekwiwalent za pracę właściciela  można ustalić w relacji  do  najwyższej płacy pracowników w tym  warsztacie  , a jak ich nie  mamy to do podobnych stawek pracowników w okolicznych stolarniach.

np. z listy plac można wyliczyć koszt jednostkowy robocizny , dzieląc kwotę płacy brutto , przez faktyczną ilość godzin pracy w miesiącu. Przykład ;  31377  zł  : 175 godz/mieś  = 179,3  zł za roboczogodzinę

      Stawkę godzinową płacy  (robocizny bezpośredniej )  do  kalkulacji można liczyć dwoma   sposobami :

 a)  zróżnicować ze względu na rodzaj wykonywanej  czynności i wymogi kwalifikacyjne niezbędne do wykonania danej operacji
 b ) jako średnią ważoną stawkę godzinową dla  warsztatu.
 
 ad.a) należy  stawkę  godzinową pomnożyć przez  normę  czasową

  np.     operacja 1   ------179 zł / godz x  20 min  =  59.60 zł
           operacja  2  ------260 zł / godz x  30 min  = 130,00 zł
           operacja  3  ------100 zł / godz x  10 min  =  16,70 zł
                                                    Razem           =  206,30 zł   robocizna  bezpośrednia

ad.2  Tutaj należy wyliczyć  wartośc robocizny bezpośredniej poszczególnych osób biorących udział w produkcji wyrobu ( stawka x
             ilość  godzin ) zsumować i podzielić przez sumę faktycznie  przepracowanych  godzin wszystkich pracujących  przy
             wyrobie.

   Przykład:

   w zakładzie zatrudniony jest :
 - 1 pracownik za stawke brutto 200 zł / godz - pracuje 175 godz miesięcznie
-  właściciel z ekwiwalentem w wysokości 240  zł  - pracuje  140 godz miesięcznie
 - emeryt  za stawkę  100 zł / godz który pracuje  100 godz  miesięcznie
 - pomocnik  z płacą miesięczną  2100 zł  który pracuje 64 godz miesięcznie

Tak więc ,średnia ważona stawka godzinowa dla  całego warsztatu wynosi :

  ( 200 zł  x 175 godz ) + (240 zł  x 140 godz ) + (100 zł x 100 godz.) :   175 godz + 140 godz +  100 godz = 
    189,4  zł / godz
Mając to wyliczenie mnożymy przez  normę   czasowa ustaloną  dla poszczególnych operacji , lub norme czasowa  dla produktu.
 W naszym przykładzie  bedzie to 20 min + 30 min + 10 min = 60 min
wobec tego  :  189 zł  godz  x  60  min  = 189 zł  wynosi robocizna  bezpośrednia dla danego wyrobu .

 c.d n
 

Wyjaśnienie do punktu 4


                          KOSZTY      OGÓLNE


   Są to koszty związane  z kierowaniem i administracją  zakładu ,oraz  część kosztów przy produkcji ,które  ze  względu na swój charakter , nie zaliczamy do kosztów bezpośrednich.

Zaliczamy do nich :

 - koszty zaopatrzenia materiałów ( transport własny i obcy , paliwo oraz  koszty  utrzymania  samochodów , załadunek ,wyładunek
 - transport obcy i własny w warsztacie i wysyłkowy związany  ze  sprzedażą wyrobów
 - opakowania zwrotne i bezzwrotne ( bez opakowań podstawowych , które zliczyliśmy do  kosztów materiałowych )
 - odzież robocza i ochronna
 -materiały pomocnicze ( smary do maszyn , taśmy klejące itp)
 -materiały biurowe
 - paliwo nie technologiczne
 - materiały gospodarcze służące do utrzymania   czystości ( pranie odzieży ochronnej , mydło ,proszki itp )
 - energia elektryczna  , gaz , woda , para.
 - ubezpieczenia pracowników ZUS  i PZU ( bez ubezpieczenia właściciela )
 - ubezpieczenia od kradzieży , ognia itp.
 - płace pracowników nie produkcyjnych (kierowcy ,dozorcy pracownicy biurowi , narzędziowcy itp. w tym  równowartość za czas
                    pracy właściciela nie zaliczony do bezpośrednio produkcyjnego .
 - części zamienne do  maszyn i urządzeń
 - narzędzia i inne przedmioty nietrwałe
 -wywóz śmieci ,odpadów ,czyszczenie pomieszczeń ,malowanie ,oświetlenie ,naprawa i konserwacja mebli warsztatowych itp.
 - odpisy umorzeń z tytułu  amortyzacji  np.  budynków , maszyn  itp.
 - opłaty  telefoniczne
 - czynsze  i dzierżawy włącznie obiektów warsztatowych
- opłaty typu , daniny  składki cechowe
 - podróże służbowe
 - reklama warsztatu
 -odsetki od kredytów inwestycyjnych i obrotowych
 - wydatki pracownicze - urlopy ,wojsko ,odprawy pośmiertne itp.


         Do kalkulacji zwykle przyjmuje się  wartość kosztów ogólnych w formie narzutu procentowego do wartości robocizny
                                           bezpośredniej brutto (wraz z podatkiem od wynagrodzeń )

    Liczymy to tak:

                          koszty ogólne x  100   :  koszty robocizny bezpośredniej brutto   =  % narzut kosztów ogólnych

  najlepiej ten wskaźnik procentowy wyliczyć  za rok .

  Dlatego warto wszystko sobie  notować  by móc wyliczyć i zsumować wszystkie elementy kosztów ogólnych poniesionych  przez  warsztat . Następnie ustalić wartość robocizny bezpośredniej  brutto  wg listy płac   (  pracownicy  za rok ) oraz łączną wartość robocizny właściciela za czas bezpośrednio produkcyjny .

c.d.n

   ZADYMIANIE  DREWNA  amoniakiem

Dzisiaj chemia wyparła stare  metody . Kiedyś  ludzie musieli  sobie  radzić i poszukiwali  nowych  metod . Doszli do wniosku  na podstawie mebli dębowych , że amoniak który jest w powietrzu ładnie je postarza ( stajnia -   konie - dobry przykład ) . Zaczęto zadymiać wyroby z dębiny , budując wielkie szczelne skrzynie ,lub przeznaczając do tego celu pomieszczenia . Metoda  była  tania i szybka (ok  24 godz ) . Meble były na 100 % wygładzone i czyste od  kleju i brudnych rąk  ,a części  wewnętrzne np szuflady ,środek szafy  itp pokrywano politurą by nie przyciemniały. Czasem gdy robiono cały pokój w drewnie  u klienta  wraz  z sufitami  ,boazeriami  - wstawiano wiadra  z amoniakiem do pomieszczenia zamykano szczelnie i po 1 - 2 dniach było wszystko równo postarzone  o 20 - 50 lat  - wystarczyło  ok  5 kg amoniaku . Takiego efektu równomiernego krycia bejcami trudno było im osiągnąć .Drewno takie po tej operacji nic nie puchło i było gładkie , głęboko zabarwione  , zaś słoje robiły się  ciemniejsze jak reszta drewna , co dawało piękności powierzchni.
ale
były też  wady tej  metody
Drewno po czasie jednak  się trochę  rozjaśniało . Zaś główną przeszkodą było , że dębina różnie reagowała na opary amoniaku .Można temu zaradzić , robiąc wyrób z desek , czy okleiny pozyskanej z jednej kłody - a to stwarzało już  problem .
Rezygnowano pomału z tej  metody szukając nowych  rozwiązań.

Tomekz

Dobre tej Nawet jeżeli ktoś tą metodę stosował to aż taka "pradawna" to ona nie jest Ziemniaki w Polsce rozpowszechniły się gdzieś dopiero w XVIII wieku. Znane od XVI. Jedynie w Poznaniu ziemniaki są znane i jadane od zawsze bo jak wiadomo u nas rosną jak truskawki
PS. Nie wspomnę już o "pradawnych" gazetach...

Dobre tej Nawet jeżeli ktoś tą metodę stosował to aż taka "pradawna" to ona nie jest Ziemniaki w Polsce rozpowszechniły się gdzieś dopiero w XVIII wieku. Znane od XVI. Jedynie w Poznaniu ziemniaki są znane i jadane od zawsze bo jak wiadomo u nas rosną jak truskawki
PS. Nie wspomnę już o "pradawnych" gazetach...

Łukasz, Filu miał na myśli bataty i papirus