Nie dawało mi to wczoraj spokoju to zlazłem do nory w gatkach wieczorem jeszcze raz i podumałem trochę. Blaty nie są nie wytarte tylko pokrzywiło je tak. Rowki na blatach mają jednakową głębokość na całej powierzchni obu blatów - nie widać żeby były powycierane gdzieś. Dodatkowo sprawdziłem frezowaną powierzchnię pod listwami przy wale - też jest krzywo. Znaczy więc że w fabryce było prosto ale przez tyle lat żelastwo się rozprężyło albo coś w ten deseń i wygięło w najsłabszym miejscu.
Plan jest taki: dokończę montować wszystko już na cacy i zobaczę czy coś jeszcze nie wyjdzie. A w między czasie szukam kogoś z frezarka aby splanować stoły.

Słuchajcie, jestem na finiszu. Łożyska wymienione, blaty i noże ustawione (chyba). Ustawiałem z czujnikiem zegarowym na ramieniu z podstawą magnetyczną do powierzchni lewego stołu. Mam dwa czujniki - VIS-a i Linksa. Oba pokazują, że mam nierówność blatu względem noży w granicach 10-15 setek. To chyba nie tragedia. Zrobię próbę i jeśli coś będzie nie tak, zrobię sobie taki przyrząd z blaszką alu od spodu i czujnikiem zegarowym od góry. Znalazłem filmik na YT, na pewno widzieliście ten sprytny patent.

Ale póki co pomocy! Jak bardzo ma być napięty pas napędowy? Domyślam się, że nie jak struna, ale jest jakiś sposób, żeby ocenić, czy naciąg jest właściwy? Chce to wreszcie skończyć i używać, bo wlecze mi się ta renowacja ponad miarę. Jeśli podpowiecie, wieczorem wrzucę zdjęcia poskładanego produktu końcowego. 😄 Inaczej będę szukał info dopiero jutro w lokalnej stolarni...

Jak napniesz pasek i złapiesz go palcami to musi być na tyle luźno żebyś skręcił go przynajmniej o 90*  Lepiej niech bedzie za luźno niż za bardzo napięty.
Odpalisz maszynę to po paru minutach będziesz widział czy nie ma jakichś wibracji, czy nie piszczy bo się ślizga, czy się łożyska i pas nie grzeją.

Nadszedł ten wiekopomny dzień. Skończyłem! Choć właśnie mi się przypomniało, że nie przykręciłem tabliczki znamionowej. Detale. Sami oceńcie efekt stanowczo zbyt długiego dłubania. Na moją obronę - miałem właściwie tylko weekendy, po drodze był urlop, a i niektóre weekendy też wypadły. Tak, wiem, tylko winny się tłumaczy. Ale smutna prawda jest taka, że pod koniec już tylko chciałem skończyć, a większość podniety i zabawy została za mną.

Pierwsza próba już zrobiona i struga idealnie. Aż się zdziwiłem, bo nigdy dotąd nawet nie stałem blisko wyrówniarki, tym bardziej nie używałem, o regulacji nie wspominając. Fotek nie robiłem, bo złapałem brzydką deskę z rozbiórki z dziurami po gwoździach (sprawdziłem ją najpierw wykrywaczem) i efektu wow nie ma. Ale na dniach wrzucę pewnie kawałek dębu, który patrzy na mnie błagalnie już od kilku miesięcy.

Jestem pod wrażeniem.    btw... ładnie kolory dobrałeś.

No szacun

Kibicowałem Ci odkąd pokazałeś jakiego wyzwania się podjąłeś, i z ciekawością czekałem na finał. 

Wiesz, odniosłem takie wrażenie. To bardzo miłe i naprawdę, naprawdę motywujące. Jestem za to ogromnie wdzięczny. O wiele przyjemniej uprawiać hobby, zwłaszcza kosztowne, w gronie podobnych, życzliwych szaleńców.

Nie no zazdraszczam maszyny
Nie dość że zacny sprzęt żeliwny, to jeszcze pięknie ją odrestaurowałeś ... dałeś drugie życie