Maćku ale masz super klimatyczne miejsce. Te okna narożne dają przyjemne światło do pracy a i optycznie powiększają warsztat. Po Twoich „obfitych” postach spodziewałem się klimatycznego miejsca i nie zawiodłem się. Kurde jak ja Ci zazdroszczę. Co do zdrowia i planu na siebie to cieszę się, ze udało Ci się „zawrócić” w druga stronę. Trzymam kciuki bo wiem po sobie, ze to nie łatwe. Pisałem Ci, ze zauważam wspólne cechy a teraz to i muszę przyznać, ze w pewnej części również dzielimy te same dramaty życiowe. Ale fajny warsztacik, jak ja bym taki chciał 😉

Bardzo Ci dziękuję za miłe słowa. A warsztacik ciasny, ale własny. Rozmawialiśmy o pewnych problemach z podejściem do realizacji pomysłów, a czytając Twój wpis coś mi się przypomniało. Nikt nie wierzył, że uda mi się postawić ten warsztat. Kilka miesięcy po wyjściu ze szpitala, nie mając doświadczenia z takimi pracami, dysponując wiedzą z Internetu? W życiu. Nawet Marzena miała wątpliwości. Kiedyś bym się wycofał, na innym etapie życia bym zgrzytnął zębami i wziął się za tę robotę w złości i goryczy, myśląc "ja wam udowodnię!", po czym pewnie bym się rozłożył na jakiejś przeciwności i upewnił w przekonaniu, że się nie nadaję do takich rzeczy. A teraz - spokojnie zacząłem realizować plan, krok po kroku, bez nerwów, pośpiechu i zarzynania się, ale prostą drogą do celu. Każdy dzień był ekscytujący. W życiu sobie nie zrobiłem tylu selfiaków. W pewnym momencie dołączyła do pomocy Marzenka, a nawet czasami nasz leniuch, Wiktor. Ba, nawet moja mama któregoś dnia złapała się za podawanie krokwi. I tak pomału, wspólnymi siłami postawiliśmy tę drewutnię. A ochrzcił ją sąsiad, mój równolatek, z którym się zresztą bardzo lubimy. Szedł z żoną ulicą, ale nie widział Marzeny zza żywopłotu i powiedział coś w stylu: "Co on tu pier....ął? Drewutnię jakąś?" Do dzisiaj mu to wypominam.

Piękna pracownia Maćku  ciekawa, dająca do myślenia historia, i najważniejsze, że dzielisz pasje z "kochaną Marzenką" jak to napisałeś.
Trzymam kciuki za dalszy rozwój i inne większe projekty, choć dechy rewelacja!

drugi etap

@Jakacor Dzięki, dzięki. Mam nadzieję, że dotrzemy też do takiego etapu tego wątku, kiedy będzie można pogadać o nowych wyrobach Drevutni, a nie tylko o jego rewolucjach życiowych i deskach do krojenia. 

@morzeimozna My już gadaliśmy, więc wszystko wiesz. Dziękuję Ci za wsparcie i zrozumienie.

@szmar Hahaha, był taki czas, że musiałem robić ten test na hokerach, teraz już wystarczą niskie taborety. Ale jeszcze jest trochę nóg do ucięcia. Sezon grillowy już blisko. 

@jpyt Cieszę się, że nie jestem sam z tymi elaboratami, w ogóle zacząłem się cieszyć, że z mojego wątku wyszedł na razie taki offtop całego forum, bo okazuje się, że wiele nas wszystkich łączy poza drewnem. U mnie bardzo podobnie..

Ale spoko, oprócz tego jestem zwyczajnym gościem, lubię se przekląć, czasem się wkurzę, jak nikogo nie ma obok to i pi***nę (a czasem jak ktoś jest), bez muzyki nie ma życia, a tak w ogóle to spadam na śniadanie, bo w moim domu wszyscy w niedzielę śpią do upadłego i jemy śniadanie prawie na obiad. Fajnie, że jesteście, chłopaki. Serioserio.

Widzisz, dobrze mówiłem, że inspirująca historia

Tak jak pisałem wcześniej, przeczytałem dwa razy, a później zacząłem czytać komentarze, i czytam, i czytam, i końca nie widać, porwałeś tłumy

Teraz coś konstruktywnego:
bardzo ładne miejsce, takie przytulne, te dekoracje, oświetlenie, ładny piec, piękne wianki, tylko niepotrzebnie Ci się Marzena wcisnęła z tym warsztatem.. a nie, czekaj, to na odwrót, to Twój warsztat a jej kącik 

Teraz już tak na serio, fajny przytulny warsztacik. Miejsca nie za dużo, jeszcze musisz miejsce na kącik zostawiać, ale wszystko z głową poukładane.
Też miałem kiedyś 30 m2 w piwnicy, teraz mam dużo więcej, ale pamiętam jak trzeba było ze wszytskim uważać, żeby nie zagracić.
Pomysłowy stolik i fajna taśmowka, ta strugarka, którą remontowałeś też robi dobre wrażenie.
Poza tym reszta opisała już wszystko wcześniej

Ciekawy wątek to już jest na pewno. Teraz tylko do przodu, wytrwałości

@wiewioor7, w sumie nie muszę Ci za dużo odpisywać, bo trochę rozmawialiśmy i wszystko wiesz. Powiem tylko, że zrobiłeś dla mnie więcej dobrego, niż mogłoby Ci się wydawać. Jestem Ci naprawdę wdzięczny.

A wątek jak już ruszył, to będę go pielęgnował. Mam sporo pomysłów i na miarę możliwości i czasu będę je realizował i pokazywał. Poza równolegle ruszył też Instagram, czyli dodatkowa motywacja do działania i dokumentowania.

@undead, dzięki za słowa uznania. Okna niestety ze złej strony, ale od południa mam lita, wysoką na ponad cztery metry ścianę sąsiada. A planuję do Ciebie wpaść w tym tygodniu albo po Lubdrewie. Zadzwonię, to się zgadamy.

Własnie taki jest plan, żeby robić projekty pod klientelę Marzeny. Na razie dechy, bo już mi się tamte rozeszły i jeszcze dostałem zamówienia na kolejne cztery i stolnicę/pokrywę do indukcji. A póki co, właśnie robię prototyp deski z robinii i najpierw pokaże ją tutaj, zanim powędruje na Insta.

Jeśli zamówienie dojdzie do skutku, to nawet nakręcę filmik z realizacji. Na razie czekam na zdjęcia pacjenta, czyli blatu z indukcją.