Ech, aż wstyd bo już tyle razy temat wałkowany.
Strugarka Proma z wałkiem 150mm i stołami 120cm
Strugana deska leci w banan (wybranie na środku) ale już strugając jej krawędź, płaszczyzna jest prawie prosta. Wystarczająco do klejenia.
Próbuję dociskać do odbiorczego, próbuję nie dociskać a efekt praktycznie taki sam.
Kombinuję z wysokością odbiorczego i najlepiej jest jak noże przesuwają listwę o 3-4mm.
Zacząłem kombinować jak krawędzie do klejenia miały banan ale na zasadzie mocniej zebranych końców, wtedy szersze płaszczyzny desek były ok.
No to zmieniłem i w drugą stronę jest nie fajnie. Stoły proste ale sprawdzane tylko nową waserwagą i metrową linijką ameliniową   

Sprawdzałeś oba blaty razem i z osobna po przekątnej? Może gdzieś opadają względem siebie. Jeżeli nie, to szukałbym problemu w wysokości noży. W zabawce, którą posiadam ideolo jest kiedy ostrze przesuwa liniał (30 cm) dokładnie o 3 mm. Przy mniejszej/większej wartości produkuje banany.

podjadę do Ciebie i razem coś wymyślimy

Było by super ale zaniedługo będę noże zmieniał, bo prawie kubik dębu przerobiłem, i wtedy chętnie.

Hmm, właściwie to du*a blada. Sprawdziłem dzisiaj blaty dokładniejszym przymiarek, dłuższą szyną od zagłębiarki. Obydwa mają po środku wgłębienie. Na karteczkę ale zawsze. Właśnie szukam gdzie to zatachać do planowania.

jak to cos w miare grubego to poszukaj w okolicy szlifierni, ktora planuje mechanikom bloki i glowice silnikow. Ja tak zrobilem ze swoim stolem magnetycznym - zlecilem szlif podstawy a potem wierzchu - lustro i idealnie prostopale teraz jest.

Już rozmawiałem z kolegą i ustaliliśmy, że każdy z blatów jest troszkę mniejszy niż głowica 6-cylindrowego silnika.
Teraz negocjuję cenę.
Zastanawiam się nad technologią planowania bo obydwie płaszczyzny muszą być nie tylko równe, same w sobie, ale muszą być równe we wspólnej płaszczyźnie.
Problem widzę w tym, że one nie mają równoległych do siebie podstaw. To znaczy podstawa każdego blatu nie jest równoległa do jego podstawy.
Maszyna taka z blatami żeliwnymi.

A ja widzę to tak. Rozbierzesz , splanują, złożysz i dopiero zaczną się problemy.
Jakie to kosmiczne projekty robisz, ze po obróbce nie dasz rady dociągnąć lameli ściskami.
Zwróciłbym uwagę czy jest idealny kat 90 stopni.

Ciekawe co zdecydujesz i jak wyjdzie ta "poprawa".

Hmm, może ja za bardzo chciałbym mieć idealną maszynę.
Po wczorajszym dostrajaniu właściwie nie jest źle. Szersze płaszczyzny desek są na tyle równe, że złożone z sobą przysysają się :-)
Jednak już krawędź jest za mocno na końcach podebrana. Nie mówię o snipie bo tego w ogóle wyeliminowałem ale o łuku po całości.
Dodatkowo tego typu nierówności sprawiają, że różnej długości obrabiany materiał, w różny sposób jest strugany, krzywizny są mniejsze bądź większe.
To jest spokojnie do dociągnięcia ale po co? Już wolał bym odwrotną sytuację bo końce bardziej schną i są narażone na rozrywanie.
Poza tym po co wprowadzać, naciągając w ściskach, dodatkowe naprężenia?
przeskalowując wymiary, blaty wyglądają tak jak na szkicu. Jutro postaram się szczelinomierzem sprawdzić wartości.

Imo naprężenia które "wprowadzisz" ściekiem są niczym w porównaniu do naprężeń wewnętrznych drewna. Jak klejona wychodzi to bym nie drążył tematu